Yüzümdeki tebessümlerimi önce kahakaya çevirip; sonra gözyaşlarımda boğulan benim inatçı sevdiğimle kırgınlığımızın 1 ayı doldu!!!Sensizliği hiç sevemedim...Şimdi içimdeki acının yüzümdeki gülüşleri çalmasını izliyorum...Kimine göre boşvermeliyim...kimine göre peşinden gitmeliyim..tek bildiğim acı çektiğim ...sohbetini sevdiğim bir büyüğüm"beklemek ve ummak insanoğluna verilen en büyük cezadır" demişti...Her ne kadar bu cezayı neden verdiğini bize bilmesemde gelecek ay 9 Ekim doğum günüm ve benim dilediğim tek hediye sensin....
10 Eylül 2009 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
Ben sana bi Ferrari alsam da şu beklentini bi yok etsek.Bırak aşkım ya giden gider kalan sağlar bizimdir.
:((
Beklemek çok zor...
İnsan iyi de olsa kötü de olsa bazen sadece bir netice istiyor..
Gerekirse doya doya ağlasın ama birgün bu ağlamalarında son bulacağını bilmek istiyor
ne güzel yorumlamışsın anlatmak istediğimi çok teşekkür ederim...
:(( gerçekten sıkıcı bir durum..Umarım doğumgünü hediyeni alırsın...
:((maalesef hiç ümidim kalmadı....
Yorum Gönder